UNO ANIMO VR2 - RIGHT-OH VR1

Wedstrijdverslag 23/10/2022 UNO ANIMO uit

Op de vroege zondagochtend zou er om 8:30 verzameld worden. Toen de meeste dames rond 8:45 present waren en we wilde gaan vertrekken kregen we het nieuws te horen dat er toch nog een aantal afmeldingen waren. Van 14 gingen we terug naar 11, geen wissels veel vragende ogen richting de leiders wat te doen.

Een van de toeschouwers opperde om dan maar langs haar huis te rijden om haar tas te gaan halen zodat er in ieder geval toch een wissel op de bank zat.

Van de 4 auto’s konden er 2 gelijk naar Loon op Zand. 1 ging langs het huis om de tas te gaan halen en de andere reed toch maar langs het huis van de keepster om deze uit haar bed te lichten want zonder keeper en wissel zou het helemaal te veel van het goede zijn.

Toen eindelijk iedereen op de plaats van bestemming was aangekomen bleken de koppies toch is minder fris dan ze deze vermoeden. De stand: 4 katers en 3 "ik denk dat ik moet kotsen" momenten maar de warming-up was ingezet. Omdat de selectie aan de smalle kant was ging Jürgen het gesprek aan met de coach van de andere zijde of het een optie was om 9 vs 9 te voetballen. Dit idee werd in een rap tempo afgeschoten.

Bij afwezigheid van hoofdtrainer Johan lag de leiding vandaag bij Jürgen en Joost. Deze hadden vrijdag (toen er dus nog 14 waren) het idee met elkaar besproken om aanvallend te beginnen en gelijk proberen het gat te slaan met de tegenstander. Eigenwijs als ze waren wilde ze dit plan nu ook gewoon uitvoeren en begonnen we met een offensieve 3-4-3 opstellen.

De wedstrijd gaat beginnen en als zo vaak blijkt het toch dat er op gras wordt gevoetbald (had overigens wel even een grasmaaier overheen gemogen. Het gras stond zo hoog dat de gemiddelde Milka koe een warm gevoel in de onderbuik zou krijgen) en niet op papier. UNO begon zoals wij graag hadden willen beginnen en zette gelijk druk op de dames van Right-oh. Aangezien de keeper nog niet helemaal wakker was lag de 1-0 al snel in de netten. Gelukkig liet de 1-1 niet lang op zich wachten en vrijwel gelijk na de aftrap was het al raak via Eva. Ondertussen moesten er aan de kant flinke reparatie werkzaamheden uitgevoerd worden aan de schoenen van Petra die als een ware Bobo de clown met flapschoenen over het veld liep. Gelukkig waren er reserve schoenen, maar deze sneuvelde ook al snel. De eeuwenoude voetbaltruc werd gebruikt. DUCKTAPE MAAKT ALLES

Nadat UNO uitliep na 4-1 moesten de leiders van dienst toch maar erkennen dat het een mislukt experiment was en gingrn we terug naar het vertrouwde 4-4-2. Dit bleek te werken en het spel werd een stuk beter. Onze wissel kon het niet meer aanzien en wilde perse het veld in. Nog een counter van UNO en de ruststand werd bepaald op 5-1. Op naar de kleedkamer.

In de 2de helft stond er een heel ander Right-oh en gingen de dames er vol in. Petra ronde een mooie solo af en schoot de bal in de kruising (met tape en al). De nieuwe energie die de dames kregen van het doelpunt werd duidelijk weergegeven in het spel. De ene aanval na de ander werd opzet met de 5-3 van Zinzi als gevolg. Toen begon het gedonder op het veld, Right-oh werd sterker en dit zag UNO ook. Het werd een stuk onvriendelijker in de duels en de scheidsrechter deed er ook niet veel tegen (laten we het er op houden dat deze zijn dag niet had).

Een 3 tal gesprekken met 2 verschillende aanvoerders kon de leidsman niet overtuigen om ook eens te fluiten als iemand in een rood shirt 2,5 meter door de lucht vloog (zonder raket). Het goede spel bracht helaas geen doelpunten meer voor de Bergsche leeuwinnen (tenminste in het juiste doel). De eindstand werd 6-3 door een eigen goal omdat de dame van dienst moest kiezen tussen armen voor het gezicht of een neuscorrectie.

Na het eindsignaal snel naar de kleedkamer. Deze wedstrijd vergeten, kop omhoog en door naar de volgende wedstrijd komende zondag thuis tegen Raamsdonk.